Trauma gerelateerde nekklacht (whiplash)

De term whiplash betekent letterlijk zweepslag. Deze term wordt over het algemeen gebruikt als we het hebben over letsel aan spieren, zoals een zweepslag in de kuit. Echter is bij een whiplash niet altijd sprake van spierletsel. Vandaar dat de term whiplash ook bij voorkeur niet meer in gebruik is, maar vervangen voor trauma gerelateerde nekklachten.

Ontstaansmoment
Bij een trauma gerelateerde nekklacht werken er plotseling flinke kracht in op de nek, denk bijvoorbeeld aan een kop- staartbotsing. Ook duiken, uitglijden, skiën, karten, paardrijden of hard je hoofd stoten, waarbij een harde klap tegen het hoofd en/of nek komt vallen hieronder. Na een ongeluk is het van belang om uit te sluiten dat er geen sprake is van ernstig (specifiek) letsel, denk hierbij aan bijvoorbeeld een breuk. Dit wordt vaak gedaan door ambulance personeel, huisarts of in het ziekenhuis. Mochten er indicaties zijn op een breuk, zal er een foto gemaakt worden van de nek. Gelukkig is bij een groot gedeelte van de ‘enkelvoudige’ kop- staartbotsingen geen sprake van specifiek letsel. Echter zie je dat mensen een groot scala aan symptomen kunnen ervaren. Dit noemen wij aspecifiek, omdat het niet altijd gekoppeld kan worden aan (specifieke) weefselschade. Natuurlijk kunnen spieren, banden en kapsels in de nek wel pijnklachten geven na een dergelijk trauma. 

Symptomen
– Nekpijn
– Verminderde beweeglijkheid van de nek
– Hoofdpijn
– Overgevoeligheid voor licht
Pijn in de schouder en arm
– Duizeligheid
– Concentratieproblemen
– Vermoeidheid
– Angst
– Verminderd gezichtsvermogen
– Depressie, verhoogde irritatie of stress
– Pijn in de rug
– Slapeloosheid
– Tintelingen, prikkelingen of een doof gevoel in de hand
– Tranende ogen
– Verminderde geslachtsdrift

Behandeling
Een belangrijk onderdeel van de behandeling is de patiënt inzicht geven in de eigen klachten en het beloop van de aandoening. Veelal zijn mensen zeer beschermend en angstig over hun nekklachten, gezien een ‘’whiplash’’ vaak veel (meestal onterechte) negatieve emoties of gedachten oproept. De eerste fase van behandeling zal dus gericht zijn op zelfmanagement, pijndemping, gedoseerde rust en oefentherapie om de structuren binnen de pijngrens soepel te houden. Na enkele weken zal de pijn al duidelijk minder zijn en kunnen meer stabiliserende en versterkende oefeningen de boventoon voeren.
Als klachten na 3 maanden nog steeds aanwezig zijn worden het chronische klachten genoemd. 
In dat geval is het zinnig om te kijken welke factoren de klachten in stand houden. Deze factoren liggen vaak niet alleen op lichamelijk, maar ook op mentaal of sociaal vlak. Vandaar dat op dit punt psychosomatische fysiotherapie wordt ingeschakeld, aangezien deze op al die gebieden werkzaam is. 
De psychosomatisch fysiotherapeut geeft u inzicht waardoor uw klachten in stand gehouden worden, en wat u hieraan kunt doen. De behandeling zal o.a. bestaan uit adem- en ontspanningsoefeningen, bewustwording van in standhoudende gedrags- of denkpatronen en het ondanks de pijn toewerken naar activiteiten die voor u waardevol zijn. Ook zal gekeken worden hoe u het lichaam zo goed mogelijk in beweging kunt houden.